وقوع ویروس زردی غربی چغندرقند (bwyv) در مزارع یونجه لرستان و ایلام و تعیین جایگاه تاکسونومی آن بر اساس ژن پروتئین پوششی (cp)

طی دو سال 91-1390، مجموعاً 932 نمونه برگی یونجه با علائم زردی، قرمز شدن برگ ها، نکروز و کم رشدی از دو استان لرستان و ایلام جمع آوری گردید. بر اساس آزمون سرولوژیکی لکه گذاری بافتی و بکارگیری پادتن تک همسانه ای 5g4 (اختصاصی علیه لوتئوویروس ها) 35 درصد نمونه های تصادفی دارای واکنش مثبت بودند. آنالیز مولکولی نشان دهنده آلودگی این نمونه ها به ویروس زردی غربی چغندرقند (bwyv) از جنس پولروویروس بود. نموده سازی بیولوژیکی با تلقیح بوته های سالم توسط شته سبز هلو، منجر به تولید علائم رگبرگ روشنی در رقم ic1 چغندرقند، زردی رگبرگ در کلزا رقم otsubu، زردی رگبرگ و کم رشدی در خردل سفید و نیز زردی رگبرگ شدید در یونجه همدانی گردید. ناحیه ژن پروتئین پوششی (cp) با آغازگرهای اختصاصی تکثیر و منجر به تولید قطعه مورد نظر به طول حدود 560 جفت باز گردید. نتایج حاصل از تعیین نقشة تحدید قطعات به کمک آنزیم برشی sma i تایید کننده آلودگی نمونه ها با bwyv بود. آنالیز توالی ها، نشان دهنده وجود 6/98 تا 4/99 درصد شباهت نوکلئوتیدی در بین جدایه های ایرانی بود. کمترین و بیشترین شباهت به ترتیب 5/92 و 97 درصد با جدایه ایتالیایی (l40020) و جدایه فرانسوی fl1 (x13063) تعیین گردید. بر اساس درخت تبارزایی بروش nj جدایه های ایرانی bwyv به دو زیر گروه تقسیم شدند. این اولین گزارش از آلودگی مزارع یونجه با bwyv و تعیین توالی ژن cp جدایه­های یونجه آن در ایران می باشد